Bouwen in Paramaribo 3

en dan het laatste deel van deze tocht. We zitten ondertussen weer in guesthouse Zin, inclusief zwembad, want we zijn immers ook op vakantie. Het is nog steeds bloedheet. Die paar buien vorige week daar is het bij gebleven. De droge tijd duurt lang dit jaar. Maar ieder nadeel heeft zn voordeel: de fundering is af! er staan 16 blokken met poeren die net boven de grond uitsteken. Er bleek wel wat meer zand nodig om het gat aan te vullen (16 vrachtwagens ipv 10). De aannemer heeft meteen de septictank geplaatst inclusief drainageput en afvoer naar de sloot. Dus die zit er ook in. En we hebben een container voor een zacht prijsje te pakken kunnen krijgen. Containers blijken hier niet alleen duur (3000 usdollar voor een 20 ft container) maar ook zeer schaars. Uiteindelijk via via er een te pakken gekregen die er nog redelijk uitzag. Deze is met een vrachtwagen geleverd. Hij moest achter een put staan dus de wagen werd erachter gezet, container er afschuiven en dan... Staat de vrachtwagen vast tussen container en put! Heel gedoe en als de dood dat de wagen door de put zou zakken maar uiteindelijk is ie weg gekomen. Ik ga nou steeds eind van de dag als de zon wat zakt naar “het werk” om wat roest te krabben aan de container en er wat menie op te smeren. Kan ik toch wat doen. Overdag gaat niet want dan is het echt te heet.
De notaris was ook een heel gedoe. De persoon die de taxatie moest doen had steeds geen tijd. Gisteren ben ik er weer heen gegaan (na dagelijks bellen) om afspraken te maken en toen was het ineens voor elkaar. As vrijdagochtend kunnen we tekenen en is de grond van ons! Hebben we en stukje zuid-amerika gekocht (klinkt leuk toch?). De bouwvergunning hebben we nog niet. “Is bijna klaar” krijgen we steeds te horen. Hoop dat we deze morgen nog kunnen krijgen want anders wordt de afstand erg groot en weet ik niet hoe ik eea in de hand moet houden. Ondertussen ook wat houtzagerijen af geweest. Er wordt hier voornamelijk gewerkt met Kopie-hout, Basralocus en Gronfollo. De eerste 2 zijn echte zware hardhoutsoorten (900kg/m3) en Gronfollo is voor ons ook hardhout maar voor hier een mindere (maar wel goedkoper) soort. Hout drogen doen ze hier niet meer sinds de Bruynzeelfabrieken dicht zijn dus dat wordt nog spannend. We gaan proberen de aannemer het hout te laten regelen. Hij had het al over het kopen van bomen en laten opzagen naar wens. Dat schijnt goed te gaan en is goedkoop. Eerst maar eens kijken wat eea kost. Zo, overmorgen weer naar huis, van 35 naar 5 graden geloof ik. Francis zit met 20 dames in het zwembad aquajogging te doen. Nog een paar Parbo’s en dan is het gebeurd. Groetjes uit een warm Paramaribo, Steven (en Francis)